Фацебоок статуси - Таг: живот
Многу е тешко секој ден да се будиш мислејќи како да го направиш животот подобар за другите.Четири дена мора да бидам со мајка ми.Да ја гледам како се гушка со друг непознат човек,велејќи му: сонце мое,душичке моја..а јас само седам на компјутер и барам утеха во непознати ‘пријатели’.Со солзи во очите..Немам на кого да ја искажам мојата тага.Другарка? Не верувам во никој.Доволно ме повредуваа.Се плашам дека ако ја кажам некому мојата болка и тага,по некое време ќе бидам исмевана зад грб,а сепак ќе ми прават лице.Доста ми е од дволични луѓе.Доста ми е од тоа да ме лажат.Доста ми е од тоа да ми го контролираат животот.Доста ми е од помислата дека ме двојат од другите.Од сестра ми..Кога и да се разболам,сама се лечам.На никого не кажувам дека сум болна.Дури ни на мајка ми.Не сакам апчиња..Сакам само малку мајчинска грижа.Многу ли барам? Сепак сум дете. Имам само 15 години..Прерано ме пораснаа.Уште од 13та година се грижам за сестра ми.А таа? Таа само кога не сум добра со здравјето,тогаш е добра со мене..Инаку?!..Знае да ме повреди како никој до сега.Кажува многу тешки зборови.Зборови кои допираат до срцето,и никогаш не се забораваат.Можеби таа не е свесна за тоа што го кажува,но еден ден ќе биде.Денот кога ќе се разделиме.Кога ќе се омажи..И ќе сфати дека единсвената личност која ја поддржувала во се,нејзината најдобра другарка,всушност сум била јас.. Се надевам дека нема да биде прекасно кога ќе го сфати тоа... Татко ми? Тој е посебна приказна..Секој си е приказна сам за себе.. Знам дека ме сака,но знае да претера..Сепак,колку и да ме нервира,жал ми е,сакам да биде среќен.Доволно е повредуван..Не е задоволен од тоа што го правам..Секој викенд кога сум кај него,додека сите деца на моја возраст спијат до 13:00h,јас навивам аларм во 11:30,за да имам време да се освестам.Да станам,да ја средам куќата,бидејќи нема кој да ја исчисти,да научам..Немам време за себе..Немам време да седнам со другарка.Додека седам со другарка,исто како да не седам..Секоја минута ја одбројувам.Ја одбројувам бидејќи знам дека ќе немам време за да ги завршам сите работи. Не уживам во детството.Немам детство.. Колку убаво и да си поминам на некоја забава,кога ќе дојдам,ако закаснам 5-10 минути,веднаш почнува расправање и карање со татко ми..Сум била под социјален надзор.Не сум смеела толку да излегувам..И покрај се што правам.Се трудам да им угодам на сите. Не смеам да уживам бар вечерта??? Многу неблагодарни луѓе има на светов.. Љубоввв...Ах таа љубов..Ќе ме уништат оние без чувства..Ќе ‘те сакаат’ месец дена,и после ќе те шутнат ко стара вреќа со отпадоци..Да,можеби стара е вреќата,но сепак е полна со чувства кои не ги заслужува тој што ја ‘шутнал’..Сепак го сакаш,и не можеш против своите чувства и срцето..Колку и да ти кажува мозокот не го прави тоа,кога срцето ти вели нешто сосем обратно..Не можеш..Не можеш едноставно така лесно да заборавиш некого.. Доста ми е и од такви ‘ѓубриња’ кои,секако,ќе ти викаат дека те сакаат месец дена,и повеќе,после ќе те остават..И по некое време пак ќе те бараат,ќе сфатат дека изгубиле некој кој ги сакал повеќе од самиот себеси..Мозокот не ти дава да попуштиш,Гордоста па ич,додека срцето ти плаче да се смирите,и пак да бидете заедно..Сите чувства ти се мешаат.. Позната сум како девојче кое само молчи и постојано се смее.. Да. Се смеам,но зад таа насмевка,што се се крие..Само јас знам. Можеби барам премногу од себеси..Можеби моите барања не се реални.. И,само мене ми изгледаат така... Се збунувам себеси со мојата нерешителнОст... Сама.сум... Зар не ми се доволни сите проблеми кои досега ги имам..? Зар мислите дека мојата малечка главичка може да го издржи сето ова? .ЖивОтОв.Е.СурОВ! Мoрам да бидам силна за да преживеам. Зар мора да има некој кој постојано сака да ти ја одземе и најмалата среќа и насмевка од твоето лице? Колку брзо се менува светов..Еднаш си среќен со оние најмилите.. Во друг момент ги губиш и додека да сфатиш што си направил...Заминале... Те убива самотијата...Никој не ти посветува доволно внимание...Секој има свои проблеми. Можеби некогаш повторно ќе ти се вратат..Но нема да биде се како порано.. Мора да се помириш со она што си го изгубил..Нема враќање... Животов ми е полн со глупости со кои едвај се справувам..Мразам луѓе кои мислат дека знаат се за животов! Па ни јас незнам се но доволно сум свесна за него..Иако не знам како да се поправам и да бидам онаа старата ЈАС,сепак,среќна сум што воопшто постојам. Се трудам да не повредам никого..Па дури ни оној кој го сметам за најголем непријател.. Сечиј солза е вредна... Не.дОзвОлувај.ти.да.бидеш.крив.за.неа.. Пс. Живејте го секој ден како да е последен.Никој не е вреден за твојата или мојата солза.Животот е сепак еден.Подарок од Господ..Не биди неблагодарен и не загорчувај туѓи животи.Не би сакал некој да изгуби живот,само поради твојата проклета одмазда или лутина која ја истураш на друг,кој сето тоа го трпи,трпи и еден ден...Нели?
Некада давно живела је девојчица која је имала лошу нарав.Њена мајка јој је дала кесу пуну ексера и казала јој да сваки пут када изгуби живце,забоде ексер у ограду.Први дан је морала забити чак 37 ексера!Током следећих неколико недеља,како се учила контролисати,број ексера се смањивао из дана у дан.Схватила је да јој је лакше обуздавати љутњу,него забијати ексере у тврду ограду.Напокон,стигао је дан када девојчица није изгубила живце ни једанпут!Казала је то мајци и она јој је саветовала да сваки такав дан који прође у миру-извуче један ексер.Стигао је дан када је девојчица рекла мајци да више нема нити једног ексера у огради!Мајка је узела кћер за руку и одвела је до ограде,и рекла јој:''Добро си учинила,кћери моја..али погледај рупе које су остале у огради..ограда више никада неће изгледати исто!Када кажеш некоме нешто у љутњи,повредиш га..Као да забијеш нож у ту особу и потом га извадиш.Нема везе колико пута кажеш:''ЖАО МИ ЈЕ''..рана је још увек ту.. ПОВРЕДИТИ НЕКОГА РЕЧИМА ЈЕ ПОНЕКАД ГОРЕ НЕГО ФИЗИЧКИ.ПРИЈАТЕЉИ СУ НАШЕ РЕТКО БОГАТСТВО И ЗАТО ИХ ТРЕБА ЧУВАТИ.ОНИ ТЕ НАСМЕЈАВАЈУ КАДА СИ ТУЖНА,ОХРАБРУЈУ ТЕ КАДА ТРЕБАШ НЕШТО УСПЕТИ У ЖИВОТУ,ПОЗАЈМЉУЈУ ТИ РАМЕ ЗА ПЛАКАЊЕ,УШИ ЗА СЛУШАЊЕ И ОТВАРАЈУ ТИ СРЦЕ.''
страница:
Ако икада се сретнемо ти само се насмеши :)♥....Можда се некад сретнемо у изгубљеним сновима ♥.....=| 'Тако те лудо болим,ал речи те не могу рећи све'
Јуче сам пио са Русима - скоро сам умро. Данас сам пио са Србима - боље да сам јуче умро...
Зашто је понедељак тако далеко од петка, а петак тако проклето близу понедељка?